میوه - میوه ها در ترکی استانبولی

میوه ها در ترکی استانبولی

میوه

ردیف	نام میوه ها	معادل ترکی استانبولی
1	میوه	Meyve
2	سیب	Elma
3	پرتقال	Portakal
4	نارنگی	Mandalina
5	موز	Muz
6	انگور	Üzüm
7	آلبالو	Vişne
8	گیلاس	Kiraz
9	اووکادو	Avocado
10	انبه	Mango
11	آناناس	Ananas
12	خیار	Salatalık
13	خیار	Hiyar
14	گلابی	Armut
15	لیمو	Limon
16	هندوانه	Karpuz
17	آلو	Erik
18	هلو	Şeftali
19	طالبی	Kavun
20	گریپ فروت	Grefurt
21	انجیر	Incir
22	بلوبری	Yaban mersini
23	توت	Dut
24	تمشک	Ahududu
25	زردآلو	Kayısı
26	توت فرنگی	Çilek
27	کیوی	Kivi
28	نارگیل	Hindistan cevizi
29	انار	Nar
30	خرمالو	Cennet hurması
31	خربزه	Kavun
32	به	ayva
33	گوجه سبز	Papaz erik
34	چاقاله بادام	cağla badem
35	شلیل	Nektarin
36	ازگیل	Ezgil
37	زالزالک	Dönel meyvesi
38	نارنج	Turunç
39	زیتون	zeytin
40	زغال اخته	Kızılcık ürünü

ترجمه کامل انواع میوه ها

آموزش زبان ترکی

زبان ترکی یکی از قدیمی ترین زبان ها در دنیا است و تاریخی دیرینه دارد برخی زبان شناس ها آثاری از زبان ترکی را در کتیبه های یافت شده در کشور مغولستان کشف کرده اند. در واقع منظور از زبان ترکی، همان زبان استانبولی است که زبان گفتاری کشورهای آسیای جنوبی و اروپای شرقی است. زبان ترکی شباهت زیادی به زبان بلغاری دارد که در اروپا و آسیا با آن زبان صحبت میکنند.آموزش زبان ترکی

بین انواع گویش های ترکی نیز شباهت های کمی وجود داشته باشد. با این حال، غالبا گویش مادری نیمی از افرادی که به این زبان صحبت میکنند ، ترکی بوده است. زبان ترکی در ایران منظور از زبان ترکی در ایران، زبان آذری است که پیش از زبان ترکی مرسوم و رایج شده و از خانواده زبان های ایرانی غربی محسوب میشود. امروزه ۷۱ میلیون نفر زبان مادری‌شان ترکیه‌ای است و حدود ۱۷ میلیون نفر زبان ترکیه‌ای را به عنوان زبان دوم صحبت می‌کنند. در ادامه این زبان را به طور جامع به شما معرفی خواهیم کرد.

زبان شناسی زبان ترکی

زبان ترکی استانبولی مانند زبان‌های فنلاندی و مجارستانی مربوط به شاخه زبان‌های آلتایی از خانواده زبان‌های اورال-آلتایی است. به زبان‌های ترکی و مشابه آن زبان‌های اغوز گفته می‌شود. به زبان‌های ترکیه‌ای، آذری، قزاق، قرقیزی، تاتار، ترکمنی، ازبکی و بسیاری از زبان‌هایی که در بالکان تا آسیای مرکزی و شما غربی چین و جنوب سیبری صحبت می‌شود زبان‎های اغوز می‌گویند.

تاریخ زبان ترکیه‌ای

ترکی قدیمی (از قرن هفتم تا سیزدهم)
ترکی میانه (از قرن سیزدهم تا بیستم)
ترکی جدید که از قرن بیستم به بعد در کشور ترکیه صحبت می‌شود.
در زمان امپراطوری عثمانی، زبان عربی و فارسی وارد زبان ترکی می‌شوند و تقریبا ۸۸ درصد واژه‌های زبان ترکی ترکیبی از فارسی و عربی می‌شود. به این زبان ترکی عثمانی گفته می‌شد که زبان تحصیل‌کرده‌ها، دربار و سطح بالای جامعه بود. زبان ترکی اصیل زبان کوچه بازاری تعبیر می‌شد که تنها مردم عامی به آن صحبت می‌کردند. ترکی عثمانی در آن زمان به رسم‌الخط فارسی نوشته می‌شد.آموزش زبان ترکی

در سال ۱۹۲۸ جنبش زبان به وسیله کمال آتاتورک رخ می‌دهد و طی آن رسم‌الخط ترکی از فارسی به لاتین تغییر می‌یابد و واژه‌های ترکی جایگزین واژه‌های عربی و فارسی می‌شود. برخی از واژه‌های منسوخ ترکی باز می‌گردند و برخی واژه‌ها جدید ساخته می‌شوند.

ساختار زبانی ترکی استانبولی

جنسیت: زبان ترکیه‌ای مانند فارسی جنسیت ندارد و ضمیر سوم شخص مفرد نیز مانند فارسی برای مونث و مذکر یکسان به کار می‌رود.

حالات دستوری: اسامی شش حالت دستوری دارند: اسمی، ملکی، مفعولی مستقیم، مفعولی غیرمستقیم، مکانی و مفعول به. هر کدام از این حالات با پسوند خاصی که به ریشه اسم متصل می‌شود نشان داده می‌شود.

صرف فعل: افعال در ترکیه‌ای مانند زبان فارسی در حالت و شمار با فاعل خود تطبیق دارند و صرف می‌شوند. ساختار فعل در زبان ترکی به این شکل است: ریشه فعل + نشانه زمان‌ساز + پسوند فاعلی.

حرف تعریف: در زبان ترکیه‌ای مانند فارسی حرف تعریف معین وجود ندارد و عدد “یک” به عنوان حرف تعریف نامعین به کار می‌رود.

ساختار جمله: ساختار جمله در زبان ترکیه‌ای مشابه فارسی فاعل، مفعول و فعل است اما به دلیل داشتن حالت‌های دستوری مختلف، جایگاه واژه‌ها تا حدی قابل تغییر است.

حرف اضافه: حرف اضافه در زبان ترکیه‌ای برخلاف زبان فارسی معمولا بعد از اسم و به صورت پسوند می‌آید.

اشتراک گذاری مطلب: